Na wielkiej budowie

We wrześniu 1971 roku Prezydium Rządu PRL podjęło decyzję o rozpoczęciu prac przygotowawczych budowy surowcowego zakładu hutniczego o roboczej nazwie „Huta Centrum”. Wybór lokalizacji przyszłej huty padł na 800 hektarowy obszar leżący na granicy regionów Zagłębia i Małopolski w okolicach miejscowości Strzemieszyce-Ząbkowice-Łosień.

Jeszcze pod koniec 1971 roku na ten teren wkroczyły pierwsze grupy geodetów i geologów z przedsiębiorstw z Krakowa i Wrocławia.     

Dokładne rozpoznanie składu geologicznego ziemi było o tyle istotne, że na terenie tym miały stanąć ważące kilkaset ton wielkie obiekty i konstrukcje.   

Na podstawie kilkuset wykonanych odwiertów, geolodzy stwierdzili, że w zamierzchłych erach dochodziło tam do formowania się skorupy ziemskiej. Świadczyły o tym liczne uskoki i znaczne zróżnicowanie występującej tu gleby np. wychodzące na powierzchnię formacje karbonu, triasu i czwartorzędu. 

Dużym problemem była konieczność makroniwelacji terenu z różnicą poziomu powierzchni przekraczającą 20 metrów i zróżnicowaną glebą. Ciężki sprzęt sprowadzony z USA, Czechosłowacji, ZSRR i Austrii musiał sprostać wyzwaniom, jakie stanowiły piaskowce, zlepieńce, gliny, skały i wądoły z bajorami. 

Przez ponad rok na placu budowy dominowali geolodzy, od decyzji których zależało zastosowanie odpowiednich metod i technologii fundamentowania pod przyszłe obiekty. Szczególną trudność stanowiły piaski pylaste, iłowce, wody podziemne i uskoki.

To za ich przyczyną doszło do zmiany pierwotnej lokalizacji komina aglomerowni (uskok), czy zastosowania metody elektroosmozy (osuszania iłowców wokół fundamentów), aby wyeliminować osiadanie wielkiego pieca. 

Niezależnie od tych działań, od późnej jesieni 1971 do wiosny 1973 roku, na terenie budowy prowadzono wycinkę lasu. Pod nadzorem leśników i drwali z nadleśnictwa siewierskiego prowadzono porządkowanie placu budowy, na którym miała stanąć wielka infrastruktura przemysłowa.

Duży udział w porządkowaniu tego terenu miały zastępy śląsko-zagłębiowskich organizacji Związku Młodzieży Socjalistycznej, Hufców Harcerskich, brygad Ochotniczych Hufców Pracy oraz żołnierzy Wojska Polskiego. W licznych akcjach każdorazowo brało udział nawet 4,5 tys. osób.

Pierwsze obiekty, jakie powstawały na placu budowano z myślą o pracownikach. Były to hotele pracownicze, stołówki, przychodnie lekarskie, sklepy, budynki administracyjno-socjalne, linie kolejowe i komunikacyjne, trasy dojazdowe, osiedla, obiekty kulturalne i oświatowe.

Pierwszą siedzibą Huty był użyczony budynek Huty Bankowej przy ul. Przybylaka. To w nim znajdowało się centrum dowodzenia, z którego koordynowano pracami na placu budowy Huty Katowice.

Przeglądaj materiały archiwalne: