Minister transportu ciężkiego Włodzimierz Lejczak zatwierdził założenia techniczno-ekonomiczne Huty Katowice. W jej skład w części surowcowej miały wejść:

• wydział przygotowania rud i koksu oraz trzy taśmy spiekalnicze o powierzchni 312 m kw.;
• wydział wielkich pieców, wyposażony w dwa wielkie piece o objętości po 3200 m sześć.;
• wydział stalowni konwertorowej z dwoma konwertorami tlenowymi o pojemności 300 ton każdy.

Zdolność produkcyjna Huty Katowice miała wynieść 4,5 mln ton stali w skali rocznej oraz 3,8 mln ton półwyrobów walcowanych.

30 kwietnia 1973 r. na podstawie decyzji Ministra Budownictwa i PMB Naczelny Dyrektor Zjednoczenia Budownictwa Przemysłowego „Budostal”, inż. Romuald Kozakiewicz zatwierdził do realizacji „Zasady Organizacji Generalnego Wykonawstwa na budowie Huty Katowice”. Dokument ten wprowadza po raz pierwszy w Polsce pojęcie kompleksowych wykonawców jako koordynatorów realizacji inwestycji według podziału na rejony.

I tak w części surowcowej:

• w rejonie I – Wydział Przygotowania Rud i Koksu – kompleksowe wykonawstwo powierzono Przedsiębiorstwu Budowlano-Montażowemu Przemysłu Ciężkiego - Dźbów k/Częstochowy;
• w rejonie II – Wydział Wielkich Pieców – kompleksowym wykonawcą zostało Hutnicze Przedsiębiorstwo Remontowe - Katowice;
• w rejonie IV – Wydział Stalowni Konwertorowo-Tlenowej – kompleksowym wykonawcą został Zarząd Budowy Kompleksu Stalowni – PBP „Budostal-4” w Dąbrowie Górniczej.

Terminy oddania poszczególnych linii technologicznych części surowcowej Huty Katowice:

• 3 grudnia 1976 - spust surówki z wielkiego pieca;
• 11 grudnia 1976 - rozruch stalowni i pierwszy wytop stali z konwertora nr 1;
• 8 stycznia 1977 - rozruch i pierwszy wytop z konwertora nr 2;
• 30 grudnia 1977 - uruchomienie i pierwszy spust z wielkiego pieca nr 2;
• 1997 - uruchomienie konwertora tlenowego nr 3;
• 23 grudnia 1986 - pierwszy spust surówki z wielkiego pieca nr 3.

Na potrzeby Huty Katowice w latach 1976–1979 oddano Linię Hutniczo-Siarkową. Służy do importu rudy żelaza z Krzywego Rogu (Ukraina) oraz eksportu siarki i węgla do ZSRR.  

Okres budowy huty Katowice, od chwili zatwierdzenia projektu do czasu otrzymania stali, wyniósł 57 miesięcy.

Obecnie odlewanie stali w hucie przeprowadza się dwoma metodami: tradycyjną i ciągłego odlewania. Do urządzenia ciągłego odlewania stali (COS) trafia płynna stal z konwertora, gdzie poprzez kadź pośrednią wlewana jest do krystalizatora, w którym metal po skrzepnięciu przybiera określony kształt. Przepływ wody w tym urządzeniu to nawet 9 tys. litrów na minutę! W końcowej fazie procesu powstają półprodukty – kęsy, kęsiska i slaby, które są w takiej formie sprzedawane lub trafiają do przerobu na walcownie.

• Maszynę COS 1 uruchomiono 2 lipca 1995 r. To maszyna sześciożyłowa, łukowa z produktami o przekroju 280x300 mm i 280x400 mm z przeznaczeniem głównie dla walcowni dużej, a jej wydajność wynosi 1,6 mln ton stali rocznie;

• maszynę COS 2 uruchomiono 6 lutego 1998 r. Na maszynie tej odlewane są wlewki ciągłe o przekroju od 105x105 mm do 190x220 mm przeznaczone głównie dla walcowni średniej, a jej wydajność wynosi 1,4 mln ton stali rocznie;

• maszynę COS 3 uruchomiono w październiku 2006 roku. Na maszynie tej odlewane są slaby o wymiarach 1000-2190 mm i grubości 220, 250, 300 mm, z przeznaczeniem dla walcowni blach w oddziale w Krakowie. Jej zdolność produkcyjna wynosi 3 mln ton rocznie.

Stalownia konwertorowa wyposażona jest w trzy konwertory tlenowe, każdy o pojemności 300 Mg. Zakład posiada stanowiska do pozapiecowej obróbki stali, w tym głębokiego odsiarczania SL, odgazowania próżniowego porcjowego typu DH, obiegowego typu RH, argonowania oraz piec kadziowy.